Roze wolk

Afgelopen week was even een spannende week. Ik had een combinatietest. Dat wil zeggen dat er met een bloedonderzoek en een nekplooimeting een soort kansberekening gedaan wordt om te kijken hoe groot de kans is dat het kindje een afwijking heeft. Het gaat dan oa om syndroom van down en nog twee van die verschrikkelijke aandoeningen.

Woensdag hadden we het bloedprikken. En dan wordt er ook altijd een echo gemaakt. Alleen... Dan moet de kleine smurf wel meewerken. En daar had ie niet zoveel zin in. We kregen niet veel meer te zien dan de rug en de billen. Ook na een hoop geduw en geschud aan mijn buik bleef de kleine maar lekker eigenwijs liggen.

Maandag had ik deel 2 van het onderzoek, de nekplooimeting. Ik had me al een beetje ingesteld op een babyruggetje en dat de test dan over zou moeten, want dan kun je geen goede meting doen.
Het begon al met het nieuws dat de bloeduitslagen nog niet bekend waren. Jammer want dat stelt je alvast voor een groot deel gerust. Nu was het dus echt afwachten op de echo en de vriendelijke medewerking van de ukkepuk.

Maar waarschijnlijk was die met z'n goede been uit bed gestapt. Want we werden verblijdt met een keurig zijaanzicht van een baby'tje. Beentjes in de lucht en handjes voor het gezichtje. Klaar voor een goede meting. En dat was het ook. De uitslag van de meting was helemaal goed. De gyna zei dat de bloeduitslagen wel heel gek zouden moeten zijn, als er toch iets aan de hand zou zijn. Inmiddels hebben we die uitslagen wel binnen en is de kans 1:4230 ongeveer dat er een van de geteste afwijkingen is. Dus prima!

De rest van het kindje werd ook even uitgebreid bekeken. Hoofdomtrek en buikomtrek waren prima. We hebben zelfs het hartje gezien met de gevulde kamers en aders. De hersenen kon ik zien met een goede hersenkamer, wat er tot nu toe zichtbaar van was. Fijn om te weten met de voorgeschiedenis van Olivia in het achterhoofd. Alleen de voetjes kon de gyna niet in beeld brengen. De kleine was zo beweeglijk dat er geen meting van de grootte van de voetjes gemaakt kon worden.

Bij de zwangerschap van Nino kon de gyna bij deze echo's een nub-meting doen. Dat is een voorlopige inschatting of berekening van het geslacht van de baby. Dus ook nu onze vraag... En ja hoor, de kleine lag nu goed. Het geslacht is nog niet ontwikkeld maar door de geslachtplaat en de lichaamsas ten opzichte van elkaar te meten, kun je het geslacht voorspellen. Niet zo dat je meteen het kamertje roze of blauw kan verven, maar een voorlopige schatting.

En nu ben je natuurlijk heel nieuwsgierig...

Wij ook...

Ik was overtuigd dat het een jongetje zou worden...

Mark wist zeker een meisje...

Olivia dacht ook een zusje...

Nino dacht een zusje, o nee broertje, o nee paard...

Maar de eerste inschatting is...

Een meisje!

Dus nu niet gelijk roze jurkjes gaan kopen, als we het met de 20 weken echo zeker(der) weten, horen jullie het. Dan mag het grote shoppen beginnen!